خودکشی و دگرکشی در ایلام؛ از ضرورت ایجاد قرارگاه ریشه‌یابی تا نگاه جدی نمایندگان و مسئولین ✍️رضا دهبالایی؛ روزنامه نگار و پژوهشگر

به گزارش ماناسپهر، مردمی سخت کوش که با ژرفای عمیق شرافت با کم و کاست زمانه خویش همساز بوده، لکن بی عدالتی و ظلم را تاب نیاورده‌اند. امروزه و پس از قرن‌ها تحول، در این خطه شاهد زیست توده مردم شریف و با همان منش رفتاری و اجتماعی ناب نیاکان اعم از جوانمردی، غیرت و صبر می‌باشیم.

با تغییر سبک زندگی و نیز تحولات سریع اجتماعی و اقتصادی در ایران در خلال دهه‌های اخیر، برخی از مناطق کشور نظیر استان ایلام از ابعاد توسعه در جهات مختلف آن جا مانده که بررسی این چالش، خود جای یک تحقیق مفصل دارد. در استان ایلام که از توسعه نیافته‌ترین مناطق کشور به گواه آمار و داده‌های دولتی (از سال ۱۳۶۰ به بعد) بوده است با رشد جمعیت در استان، ما شاهد افزایش شکاف‌های بین نسلی، تعارضات اجتماعی ناشی از افزایش بی عدالتی در توزیع منابع بین مردم در این منطقه می‌باشیم.

کمبود منابع مالی، رشد نامتوازن و عدم سرمایه گذاری در بخش‌های صنعتی، خدماتی و کشاورزی سب شده تا توده زیادی از مردم از امکانات و زیرساخت‌های رفاهی اجتماعی بی‌بهره باشند.

افزایش آمار بیکاری، نبود درآمد و ضعف در فراهم نمودن فضای شاد و سرگرمی برای خیل زیاد جوانان و خانواده‌ها مشکلات بعدی نظیر افزایش سن ازدواج، آمار بالای دختران و پسران مجرد قطعی، فقر و ناتوانی در تامین نیازهای اولیه خوراک، پوشاک و مسکن را در بسیاری از خانواده‌ها را به همراه داشته است.

این مساله در کنار ابعاد خاص تنوع قومیت‌ها در استان از نظر فرهنگی سبب شده تا متاسفانه برخی از افراد با وجود شخصیت‌های شکننده بیش از سایرین دچار بحران روحی و روانی شده و در شرایط بحرانی دست به خودکشی و یا دگرکشی بزنند که بررسی نشان می‌دهد عمده دلایل این اقدام، موارد کم اهمیتی است که می‌تواند با کمک از سوی جامعه، انگیزه اقدام رفع شود.

بر اساس آمار موجود استان ایلام به نسبت جمعیت از استان‌های رتبه‌ی نخست در زمینه خودکشی محسوب می شود. ۸۵ درصد خودکشی.ها در ایلام متعلق به افراد ۱۵ تا ۳۴ سال است. بررسی نشان داده موضوعی با این اهمیت در بعد اجتماعی فقط در قالب تحقیق و پژوهش بررسی شده و هیچ گاه یک مرکز و یا قرارگاه به منظور بررسی و زمینه یابی این مشکل و ارائه راهبردهای عملی برای خانواده‌ها از سوی دستگاه‌های اجرایی صورت نگرفته است.

بررسی عملکرد نمایندگان استان در ادوار گذشته تا به امروز نیز موید این نکته است که موضوع خودکشی و دگرکشی یا به طور کل مورد توجه نبوده و یا مقطعی صرفاً پس از بروز رخداد خودکشی در استان به صورت ضمنی به آن پرداخته شده است.

کم‌کاری و یا بی‌توجهی در پرداختن به این معضل اجتماعی می‌تواند تبعات بیشتری برای جامعه شکننده استان ایلام به همراه داشته باشد. لذا در این رابطه ضرورت ایجاد قرارگاه ریشه یابی، پیشگیری و حل مشکل خودکشی و دگرکشی و مسائل حاد اجتماعی در استان ایلام و نگاه جدی مسئولین استان و نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی می‌بایست به صورت عملیاتی مورد توجه قرار گیرد.